Vaak heb ik me afgevraagd
waarom dit wezen dood is en ook levend;
leven, dat gaat van nu naar nooit meer,
gedragen door een lamp
van prestige en prestaties, die
onbeduidend worden in het donker,
als ik een weg zoek
bij de minste flikkering,
die het leven draagbaar verzacht
in de verwondering der tijden.
En als ik zie, hoe sommigen dood zijn
voor ze stierven
en hoe anderen,
bezield van hebben, willen, krijgen,
vergaten te ademen
en dat hun hart stilstond
bij de eerste vorst van zelfvernietiging,
die heel hun wezen bevroor.
Zou dit schepsel,
subtiel dansend in het stille licht,
de bode zijn van koudgeworden normen,
tere mysteries, die je voelt,
als je ziet hoe haar bestaan
opgaat in de vroege golf
van de wind, die trekt
van nu naar nooit meer.
Copyright ©C.R. Lo A Njoe 1982
Het gedicht "Bolero in licht en beweging" is
een verwijzing naar de geometrische periode.
