In de dichtbundel Echolood peilt de dichter / schilder Clyde Lo A Njoe (1948) de ongrijpbare dimensies van de dagelijkse werkelijkheid. Behalve uit zijn eigen culturele erfgoed, Oudaziatisch, Latijnsamerikaans en westers, put hij intensief uit het reservoir van authentieke archetypen en symbolen welke universeel herkenbaar zijn.
Lo A Njoe hanteert de taal niet alleen als medium, maar ook, net als zijn verf en penselen, als het materiaal waarmee hij tijd en eeuwigheid verdicht tot de allesomvattende kringloop van leven en dood.
